Volgens de Wet IB 2001 is sprake van een eigen woning voor zover de bewoner de juridische of de economische eigendom daarvan heeft.
Twee ex-echtgenoten waren ieder voor 50% juridisch eigenaar van de voormalige echtelijke woning. In de echtscheidingsbeschikking was opgenomen dat de vrouw in de echtelijk woning kon blijven wonen in afwachting van de verkoop en levering daarvan. De vrouw diende tot de datum van levering alle lasten van de woning, waaronder de hypotheekrente, voor haar rekening te nemen. De vraag was of de vrouw het volledige bedrag van de betaalde hypotheekrente in aftrek kon brengen. In haar aangifte verwerkte de vrouw de helft van de betaalde rente als betaalde alimentatie. Het aandeel van haar ex-man in het eigenwoningforfait merkte zij aan als ontvangen alimentatie.
De rechtbank vond niet aannemelijk dat de betaling van de volledige hypotheekrente was bedoeld om te voorzien in het levensonderhoud van de ex-echtgenoot, aangezien de betaling zou stoppen bij de levering van de woning en niet door een andere vergoeding of betalingsverplichting zou worden vervangen.
De rechtbank leidde uit de echtscheidingsbeschikking af dat de vrouw niet de volledige economische eigendom van de woning had. Volgens de echtscheidingsbeschikking kwam aan ieder van de ex-echtgenoten bij verkoop van de woning de helft van de gerealiseerde over- of onderwaarde toe. De woning was slechts voor 50% een eigen woning van de vrouw. Dat had tot gevolg dat slechts 50% van de betaalde hypotheekrente aftrekbaar was.