Een eigen woning in fiscale zin is een gebouw met aanhorigheden voor zover dat de belastingplichtige en zijn huishouden anders dan tijdelijk als hoofdverblijf ter beschikking staat op grond van eigendom.
In een procedure voor Hof Arnhem-Leeuwarden was in geschil of de twee woningen, die onderdeel waren van een landgoed, tot de eigen woning van de eigenaresse behoorden. Zou dat het geval zijn, dan kon de volledige hypotheekrente in aftrek worden gebracht als kosten van de eigen woning. De eigenaresse bewoonde een van beide woningen met haar gezin. Het hof constateerde dat gesteld noch gebleken is dat het tweede woonhuis een aanhorigheid van het eerste woonhuis vormde of dat het tweede woonhuis het hoofdverblijf van de eigenaresse is geweest. Op grond van een bruikleenovereenkomst mochten derden in het tweede woonhuis wonen, op voorwaarde dat zij het woonhuis onderhielden. Onder die omstandigheden fungeerden de derden niet als kraakwacht en stond het tweede woonhuis niet aan de eigenaresse als hoofdverblijf ter beschikking.
Naar het oordeel van het hof heeft de inspecteur terecht het gedeelte van de leningen, dat aan het tweede woonhuis was toe te rekenen, niet als eigenwoningschuld aangemerkt.
Omdat de eigenaresse van het landgoed inmiddels was gescheiden van haar man, rekende het hof de totale schuld aan de bank aan haar toe. De rente was aftrekbaar voor zover deze op de eigenaresse heeft gedrukt. Volgens het hof was daarvan geen sprake voor zover de rente niet uit de door de eigenaresse ontvangen alimentatie was voldaan. De ex-man heeft het restant van de verschuldigde rente voldaan.